Tarih: 2013-02-06 / Görüntülenme: 14315

Yunan Prensi Yorgi, Başkumandan sıfatıyla, melanetlerine hız vermek için Yenişehir’e gelmişti. Şehir varoşlarına hakim bulunan av köşkünün salonunda perdeleri sonuna kadar açık, gayet yüksek ve geniş pencerenin önünde duruyordu. Arkasında bekleyen yaverinin yüzüne bakmadan konuştu: -Mükemmel!.. Artık Osmanlının sonu geldi. Yeni Bizans’ı ihya edeceğiz...

“Harbe girmek hata olur”

Meşhur tabirle “barut kokusu” artık duyulmaya başlamıştı... Vükela meclisi Mâbeyne çağrıldı. Padişah tarafından, durumun müzakere ve bir neticeye bağanması emredildi. Meclis ara vermeden 56 saat durumu konuştu. Herkes Yunanlılara harp açılmaması yolunda fikirler ileri sürdü. Bunu söyleyenler, durumumuzun iyi olmadığını izah ederek:

-Harbe girmek hata olur, diye rey veriyorlardı ki, ilk bakışta haksız da görünmüyorlardı. Fakat Rıza Paşa ve birkaç cesur devlet adamı, eğer Yunanistan’a karşı korkak bir tavır içine girilirse, bütün Rumeli’nin parçalanacağını ve belki de İstanbul’un tehlikeye düşeceğini savundular ve Sultan II. Abdülhamid Han ile gizlice görüşerek bu fikirlerini ona bildirdiler. Zaten padişah da savaş taraftarıydı ve hemen hazırlıkların yapılmasını istiyordu.

Dömeke Zaferi'nin 100. Yılına ait kartpostal

Yenişehir’i ele geçirdik

İşte tam bu sırada harekete geçen Yunan ordusu Alasonya’ya saldırdı. Hazırlıksız bulunan Yanya’daki tümenimiz, Yunan birlikleri önünden ric’at etmek zorunda kaldı. Bunun üzerine İstanbul’daki I. Ordu, Ethem Paşa kumandasında Yunanistan üzerine harekete geçti. Birkaç gün içinde Yenişehir’i (Tesalya) ele geçirdi. Daha sonra Atina yolu üzerindeki Milona geçitlerine geldi ve burasını savunan Yunan ordusunu, 23 Nisan 1897 günü büyük bir mağlubiyete uğrattı. Milona Meydan Savaşı ile, Avrupalıların, geçilemez dedikleri bu geçitleri aşan ordumuz, güneye çekilen Yunan ordusu ise, Atina ile Tesalya arasındaki Dömeke’de yeniden karşılaştı.

“Ömrüm oldukça unutmayacağım”

Yunanlıların son müdafaa hatları olan Dömeke’de, 25 bin kişilik Yunan ordusu perişan edildi ve bir daha toparlanamadan darmadağın edildi. Ordumuz hızla ilerleyerek birkaç saat içinde Atina’ya girdi.

Zafer haberi Sultan Abdülhamid Han’a ulaşınca:

-Ömrüm oldukça kahraman kumandan askerimizin bu gayret ve sadakatlerini ve memleketine ve vatanına ettiği hizmetleri kemiklerim dahi unutmayacaktır, diye sevinç ve şükranlarını bildirdi.

Dömeke zaferi, Osmanlı Devletinin kazandığı en son savaş olması bakımından tarihimizde önemli bir yer tutar.

Vehbi Tülek